Naturistisch gewandeld in de regio Saint Pancras, Frankrijk.

We verbleven een paar dagen op de naturisten camping “Les Etangs de Saint Pancras” en wilde daar in de omgeving wat kilometers naturistisch wandelen in de omliggende bossen. In dit geval in het “Bois Banal”

De link van de camping staat links onder de kop “bezochtte naturistencampings”

Eigenlijk jammer om te zien dat de meeste mede naturisten blijkbaar niet weten of niet durven om naakt buiten de camping van de natuur te genieten, nou wij weten het wel en doen het ook elke keer als de omgeving het toelaat! Het weer was prima, temperaturen rond de 24 graden, dus heerlijk weer om zonder kleding van de natuur te gaan genieten in de bossen.

We kiezen een route uit bij de receptie en nadat we nog gekleed de toegangsweg zijn afgelopen, slaan we een bospad in. We lopen een 10 tal minuten, maar er is helemaal niemand te zien of te horen, bovendien is op de bodem te zien dat er amper gelopen is, het gras staat meestal nog rechtop, wat betekend dat er niet veel gebruik van wordt gemaakt. Ik doe mijn korte broek en T-shirt uit en doe ze in mijn kleine rugzak, mijn kiltrokje houd ik bij de hand voor het geval er toch iemand ons tegemoet komt, maar dat blijkt achteraf nergens voor nodig te zijn, want gedurende de 2,5 uur wandelen is er niemand te zien. De hele tijd dus alleen gekleed in mijn wandelschoenen konden we genieten van het naturistisch wandelen in de zo goed als ongerepte bossen. Wel zien we 2 herten, mogelijk opgeschrikt door ons, ineens wegrennen en verderop tussen de bomen verdwijnen. Helaas allemaal te snel om ze met de telefoon te kunnen fotograferen, eigenlijk moet je onderhand een bodycam continue aan hebben om dergelijke momenten niet te hoeven missen.

We houden even pauze bij een kruising van bospaden en op een gevelde boomstam rusten we even uit en drinken wat water, daarna weer verder wat nu makkelijker gaat want we hebben het hoogste punt achter ons en dalen langzaam weer af richting de camping.

Het laatste stuk is weliswaar een oud pad, maar al dusdanig overwoekerd dat we besluiten om in het open veld ernaast te gaan wandelen, ook wel apart om bloot door gras tot boven kruishoogte te lopen.

Uiteindelijk komen we vlakbij de weg uit, ik doe mijn kiltrokje aan voor het laatste stukje op deze D weg en na een paar honderd meter zien we de bordjes van de camping. We lopen gekleed tot aan de toegangspoort, dan snel het kiltrokje weer uit en naakt lopen we verder naar ons kampeerplekje. Dan een koud blik bier en een glas koude witte wijn en kunnen we nagenieten van alweer een geslaagde prachtige naturistische wandeling als Adam en Eva in het Franse paradijs!

De route die we gewandeld hebben.

Deze is ook geschikt voor Facebook!

Heerlijk in een open veld.

Ja, als een Adam in het Paradijs

Ik kijk wel wat ondeugend, het is ook in het Bois Banal, maar dat is ook het enige!

Even pauze bij een kruising van bospaden

Na thuiskomst een verdiend koud drankje om deze naturistische wandeling af te sluiten.

De volgende dag gaan we weer een stuk wandelen door de bossen en nemen een andere route, die ons uiteindelijk bijna laat vastlopen omdat het bospad ophoudt, maar daar ligt nog een verrassing in de vorm van een in de prak gereden en gesloopte oude Renault Dauphine.

De hele wandeling weer niemand tegengekomen of gezien en daardoor heerlijk zonder kleding kunnen lopen, alleen het laatste stukje even gekleed omdat we door een klein dorpje moesten.